Samburu was een geweldig mooi park. Alleen het landschap al. Van de Samburu five waren vooral de reticulated girafs prachtig. We hebben daar een groep leeuwen met spelende welpjes gezien, wat natuurlijk helemaal top was. In Uganda is het ons niet gelukt om een luipaard te zien. In Samburu zagen we er wel één, maar van een hele grote afstand.
Lake Nakuru is de enige plek geweest waar we neushoorns hebben gezien. Zowel witte als zwarte. Ook lag een volwassen mannetjesleeuw vlak langs de weg en hebben we ook hier vele prachtige vogels gezien.
Kisii was echt een tussenstop. Vooraf werden we gewaarschuwd dat de locatie minder was dan we gewend waren, maar ik vond het alles meevallen. De eetzaal was niet sfeervol en ik vond het eten ook niet geweldig, maar de kamer was verder prima. De Matoke plantage die we bezochten was meer een uit de hand gelopen moestuin van een gepensioneerde docent, maar het was wel schattig en een leuke bezigheid.
De volgende dag staken we de grens over naar Tanzania, waar we in de middag de Serengeti opreden. Dit was voor mij hoofdzakelijk de reden om deze reis te maken en het was ook echt het absolute hoogtepunt van de reis wat mij betreft. De rivieroversteek hebben we niet gezien, maar we reden nog wel tussen de miljoenen gnoes. De ballonvlucht was een “once-in-a-lifetime-experience”! Om dat in zo’n gebied te mogen doen was echt onbeschrijflijk mooi.
In centraal Serengeti was het helemaal raak met het spotten van wildlife. Hier een luipaard echt goed van dichtbij gezien. Ook een jachtluipaard/cheeta een klein eindje verderop. Verder heel veel olifanten, nijlpaarden, leeuwen (wederom met welpjes en een stel dat welpjes aan het maken was...), hyena’s, jakhalzen, noem maar op. Wat een fantastisch stukje wereld is dat, waar we met z’n allen echt zuinig op moeten zijn.
Op de ochtend dat we naar de Ngorongoro krater reden, lag er een jachtluipaard pal naast de weg, waardoor we die vanaf een paar meter nog goed hebben kunnen zien. De Ngorongoro krater zelf viel erg tegen. Hierover had ik gelezen dat er meer wild per km2 leeft dan waar dan ook, maar we reden pas om tien uur de krater in en we gingen er om twee uur ‘s middags alweer uit. Dat zijn de uren dat de dieren zich nou juist koest houden. Onze gids vertelde mij dat je maar vijf uur in de krater mag zijn, ook al houden de meeste mensen zich daar niet aan. Als dat zo is, zou ik dat ook van te voren melden. Daarnaast had het beter geweest om ‘s ochtends eerst nog een safari op de Serengeti te doen en dan na de lunch de krater in te gaan. Waarom we dat dan niet hebben gedaan is mij niet bekend. Daar komt nog bij dat we zelfs nog een uur eerder de krater uitreden om een bezoek te brengen aan een Maasai dorp. Dit was wat ze noemen een “tourist trap”. Je merkte heel erg dat ze je geld heel erg aardig vonden, maar jou konden ze wel schieten. Dat had voor mij niet gehoeven.
Al met al viel Ngorongoro dus erg tegen, vooral na het hoogtepunt van de Serengeti. Ik denk dat het verstandig is om mensen hierover vooraf beter in te lichten, zodat men niet voor dergelijke teleurstellingen komt te staan.
Lake Manyara was mooi. Ook hier weer veel vogels, al stopten we daar niet zo vaak voor als ik in Uganda had gedaan. Maar je hebt nu eenmaal met een groep te maken. In Tarangire ook weer een geweldig onderkomen met een prachtige zonsopgang boven het park. De olifanten die we in de ochtend tegenkwamen, waren erg nerveus. Volgens de gidsen omdat ze de tijd van stropers nog hadden meegemaakt en dus niets van mensen moesten hebben. Een vrouwtje kwam achter de andere bus aan, waardoor we nog even plankgas moesten zien te vluchten. Niet veel later zagen we een luipaard vlakbij in een baobab boom liggen. Wat een prachtige beesten zijn dat! en hier stonden we echt alleen met onze twee busjes en verder niemand. Na een minuut of vijf was het dier ons zat, klom uit de boom en verdween in het groen.
In Arusha hadden we het geluk om de Kilimanjaro te zien liggen, die de rest van de tijd in wolken was gehuld. Het onderkomen in de Kiboko lodge was best sober, wat niet in verhouding stond met de prijs volgens mij. Het eten was daarentegen erg goed en de mensen (ex-straatjongeren) waren erg vriendelijk en behulpzaam. Hier bleven we twee nachten, maar er was niet zo gek veel om te doen.
Tot slot hadden we nog een aantal dagen Unguja, Zanzibar. De Mwezi lodge was prachtig en de mensen erg aardig. De snorkeltrips die ze aanboden vond ik wel buitenproportioneel duur. Ik heb daar daarom ook geen gebruik van gemaakt, maar jammer vond ik dat wel. In de zee zwemmen kon niet echt, want het was tot honderden meters kniediep en met eb lag dat stuk zelfs helemaal droog. Achteraf had ik misschien toch iets meer moeten neerleggen en naar mafia island moeten gaan. Ik had graag een poging gewaagd om met walvishaaien te gaan snorkelen. Maar het is wat het is. Ik ben één keer met een excursie die vanuit Matoke was geregeld naar prison island gegaan. Het bezoek aan de gevangenis en de landschildpadden stelde niet veel voor. Het bezoek aan de landschildpadden was weer een ontzettend toeristisch gebeuren waar ik een allergie voor heb, dus daar wilde ik z.s.m. weer weg. Daarna heb ik nog een half uurtje kunnen snorkelen met een lekke duikbril. Dat was wel mooi. Verder heb ik lekker gerelaxed bij de Mwezig lodge en vrij weinig gedaan. Ik heb daarom ook geen spijt van de verlenging naar Zanzibar, maar als ik het niet had gedaan had ik ook niet veel gemist.
In totaal was het een geweldige ervaring. Alle dieren die ik vooraf hoopte te zien heb ik ook gezien. Ook het landschap was prachtig. De kinderen die van veraf “Mzungu!!!” roepen, op je af rennen en dan verlegen langs de kant van de weg je staan aan te gapen hebben mijn hart gestolen. Ik wil je hartelijk danken dat je deze prachtreis voor mij hebt geregeld. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn feedback hierboven.
