Reisverslag : Zuid-Tanzania van 20 januari tot 4 februari 2014
Maandag 20 januari
We vertrekken met 4 vanuit Zaventem (Brussel).De boarding van LX771 naar Zurich start op tijd. De vlucht verloopt prima. In Zurich moeten we met ons 4 van terminal A naar E. per automatisch treintje onder begeleiding van het geluid van koeienbellen en alpenhoorns. De vlucht LX 292 van Zurich naar Nairobi, Kenia verloopt vlot. OM 19u02 (plaatselijke tijd = + 2uur) landen we in Nairobi. De meeste passagiers stappen uit. Na een uurtje vliegen we verder naar Dar Es Salaam, waar we toekomen om 21u00.
Wanneer we uitstappen overvalt ons de zwoele warmte. In de aankomsthal lijkt het een chaos. een geuniformeerde persoon verzamelt alle paspoorten, de ingevulde visa-aanvragen en de vereiste 50 US $.pp. met stapels tegelijk worden deze dan aan loketbedienden gegeven. Dan wordt iedereen individueel afgeroepen. Dit verloopt niet zo vlot omdat de uitspraak niet zo verstaanbaar is en de eersten in de rij niet noodzakelijk als eersten worden verder geholpen. De controle is serieus, foto, en vingerafdrukken van beide handen. Al bij al verloopt het vlot en ook onze bagage staat al naast de transportband. Met vier stappen we af op de persoon met het Matoke-bordje. Hij stelt zich voor als Andriano, onze chauffeur-gids voor de hele reis.
Hij meldt ons dat we nog even (blijkt anderhalf uur) moeten wachten op onze 3 medereizigers die van Schiphol vertrokken zijn. Dan gaat het naar Slipway, gezien het nachtelijk uur is er geen verkeerschaos meer en we bereiken ons hotel vlot. De incheck gaat ook vlot; al moet eenieder een formulier invullen. Het is dan ook omstreeks middernacht wanner ik in bed kruip.
Dinsdag 21 januari
Ondanks de korte nacht, kan ik vlot uit bed.
Bij het uitchecken blijkt dat we een niet vooraf aangekondigde touristentaks van 1,5 US $ pp moeten betalen. Wisselgeld hebben ze uiteraard niet dus 2 US $ betaald.
De briefing van Andriano loopt wat uit. Het geld wisselen gaat zeer vlot en zonder formaliteiten. Ik krijg 160.000 shilling voor 100 US $ - een bedrag waar ik bijna de ganse reis mee toekom.
Om 10u00 zijn we uiteindelijk op weg, maar we staan al vlug in de file wegens wegenwerken. Mede daardoor lunchen we pas om 14u00. Deze is best lekker met bananen, rijst gebakken aardappelen,kip, rundvlees, spinazie, bonen en saus. Als dessert volgt nog heerlijke ananas en mango. De drank is voor onze rekening en we besluiten een pot te maken.
Nadien vervolgen we onze weg over goede pistes. Na enkele stops (sanitair en roken) voor o.m. koeien over de weg, komen we om 17u30 aan in de Selous River Lodge, waar we hartelijk worden ontvangen door een jong stel: Jason en Belinda. Hij, een Zuid-Afrikaan en zij: Belinda van Zimbabwe baten hier de lodge op een professionele manier uit. Er hangt een familiale sfeer, wij zijn de enige gasten. Na de reis blijkt dit verblijf het meest in de smaak gevallen te zijn bij het merendeel van de reisgenoten. Mijn Mudhut nr 4 is vlakbij de bar en restaurant. Zonne-ernergie zorgt voor voldoende elektriciteit voor de led-verlichting en ventilator.
Na een verkwikkende douche (met heet gestookt water) volgt een frisse Kilimanjaro (bier van 4%) en een lekker aan tafel opgediend diner.
Om 21u30 gaan we slapen.
's Nachts vallen er hevige regenbuien die voor wat welgekomen verkoeling zorgen.
Woensdag 22 januari
Wanneer ik opsta regent het nog steeds. Ontbijten doen we om 7u00. Ik neem een Spanish omelet wat na navraag over de ingredienten door het merendeel van mijn reisgenoten wordt gevolgd. Uiteraard geniet ik van het lekkere fruit – vooral de passievruchten en ananas zijn heerlijk
Om 8u00 is Andriano op de afspraak en vertrekken we op safari. Ik zit voorin, maar zal veelvuldig rechtstaan (zonder schoenen) op mijn zetel. De dakklep van de bestuurderscabine vormt een prima platform voor mijn 400 mm lens. Jan gebruikt een 900 mm (met convertors). Eenmaal binnen in Selous zien we heel wat wild en vele vogels. Bijeneters, wevers, cordon bleu, ooievaars, reigers, arenden, scharrelaars enz. Nijlpaarden, waaronder een drijvend kadaver dat werd afgelikt door soortgenoten, impala's, krokodillen, hagedis (monitor lizard), een groene mamba in het dak van onze lunchplaats, waterbokken, koedoes, zebra's, olifanten van zeer dicht bij en liefst 9 wilde honden. Een luipaard met prooi missen we net door een brandende jeep die het dier verjoeg uit de boom waarin het zijn prooi had gesleept. De zwarte rook was van zeer ver te zien en de jeep in lichterlaaie zorgde voor het nodige tumult. Gelukkig vielen er geen gekwetsten of erger.
Nadien werden we nog getrakteerd op en eenzame leeuw.
Nadien in de lodge tijdens het afdrogen na de douche voel ik een prik in mij zij. Er blijkt een bleekbruine schorpioen voor verantwoordelijk die zich in een van de badhanddoeken had verborgen die aan een nagel in de badkamer te drogen hingen. Een nare ervaring maar zonder erge gevolgen. Ik bleef vrij kalm en melde het incident aan een personeelslid, dewelke mij dadelijk gerust stelde Belinda was er niet zo gerust in. De schorpioen werd onschadelijk gemaakt en gefotografeerd. Ook Jason informeerde naar het voorval. Ik kreeg een pilletje van Belinda tegen eventuele duizeligheid, maar dat zou ik niet nodig hebben.
Ik laat me het diner met lekkere vis smaken en ga nadien rustig slapen. Vanaf nu worden handdoeken, sokken, schoenen enz. op ongedierte gecontroleerd.
Donderdag 23 januari
Opstaan om 5u40, miniontbijt (muffin, banaan en koffie) om 6u15 en dan naar het gamepark voor een wandelsafari. Deze duurt tot ongeveer 10u00 en concentreert zich rondom de airstrip. We zien o.m de verblijfplaats van hyena's, alsook hun pootafdrukken, het hol van een wrattenzwijn. Pumba's blijken achterwaarts in hun hol te gaan zodat ze eventuele aanvallers van buiten te lijf kunnen gaan met hun slachttanden. Wanneer ik Andriano uitleg dat een slim luipaard als eerste het hol achterwaarts betreedt en dan binnen wacht op het wrattenzwijn dat niets vermoedend achterwaarts in zijn muil beland, komt hij haast niet meer bij van het lachen. Verder zien we nog impala's en giraffen alsmede verschillende vogels waaronder de sparrowweaver. Andriano geeft veel uitleg over de pootafdrukken, de uitwerpselen, termieten en planten.
Nadien terug naar de lodge voor het ontbijt en verfrissen. In afwachting van de boottocht op de Rufuji, krijgen we nog bezoek van enkele zwart-witte franjeapen.
Om 15u00 vertrekken we met de boot. Deze is met een zeil overdekt voor de zon maar ook de regen. Af en toe vallen er wat druppels. We varen niet richting het park maar gaan eerst recht op een aantal nijlpaarden af. Nadien varen we stroomafwaarts langs een bewoond gedeelte van de rivier. We zien verschillende bonte ijvogels en bijeneters. Van de golden weaver kan ik prachtige opnames maken. Verschillende mannetjes zijn druk in de weer om hun in het riet hangende nestjes te vlechten.
Nadien varen we stroomopwaarts en is er meer te zien, behalve de onvermijdelijke nijlpaarden, zien we ook nog hamerkoppen en hun nest, alsmede een visarend.
Het is 18u55 wanneer we terug aan het kamp zijn.
We genieten nog van een lekker avondmaal en hebben nadien nog een interessant gesprek.
Vrijdag 24 januari
Om 06u15 opstaan en inpakken. Om 7u15 ontbijten. Om 8u00 nemen we afscheid van Belinda en Jason en rijden we terug naar het Selous game reserve. Deze keer zien we veel impala's, wrattenzwijnen , bijeneters , een andere soort scharrelaars en een visarend van korter bij. Om 12u30 merken we een koppel leeuwen op, een zgn honeymoonkoppel. Omdat Andriano vermoedt dat ze wel eens zouden kunnen gaan paren, blijven we ze geruime tijd van zeer dichtbij observeren. Er gebeurt evenwel niets. Het is duidelijk dat de warmte beide dieren extra lui maakt. Andriano maakt van de wachttijd gebruik om het jachtgebeuren in Selous nader uit te leggen. Jagers moeten heel wat investeren in materiaal en manschappen om een toelating te krijgen om binnen een bepaalde periode een specifiek dier(en) te doden. Dus dit is enkel weggelegd voor de happy few met een walgelijke mentaliteit.
Onze lunch houden we een kleine kilometer verder. Na de lunch zien we nog gnoes, zebra's, twee leeuwinnen, olifanten, buffels (van zeer ver), en schichtige grondneushoornvogels.
Om 17u30 zijn we in de Sable Mountainlodge. Alles is er zeer verzorgd maar aan de dure kant, liefst 5 US $ voor een blikje bier. Het eten is lekker, maar veel minder gezellig dan bij Belinda en Jason.
Zaterdag 25 januari
Wakker worden om 6u15, nog wat soezen en genieten van de vogelgeluiden. Er is geen elektriciteit doch er dringt voldoende buitenlicht binnen om de koffer te pakken en toilet te maken. Nadien ontbijten , het wordt toast met bonen in tomatensaus en worst. Ook de pancakes met banaan zijn niet te versmaden.
Dan vertrekken we voor de transfer via de Uluguru mountains naar Morogoro. Al vlug komen we mooi opgemaakte Masais tegen. Twee jonge mannen met haarextensies en sierraden laten zich voor 2.000 shilling fotograferen door de hele groep. Naast traditionele speren, machetes en knuppels hebben ze ook allen een GSM bij zich.
Langs de weg zien we smeulende vuurtjes met daarlangs stukken vlees (geit) om te roosteren.
Onderweg passeren we ook het Mikumi national park, waar we aan de ingang een sanitaire en rookstop houden. We zien o.m. impala's, zebra's, giraffen en buffels.
Wanneer we omstreeks lunchtijd een brug over een rivier moeten passeren blijkt deze tijdelijk afgesloten voor herstelling. We maken van de nood een deugd en genieten van ons lunchpakket. De noedels met champignons en vlees smaken best lekker. Ook het dessert: mango en cake gaat er vlot in. Andriano geeft de overschot aan naburige kindjes. Jan en ik gaan voor een wandelingetje over de brug. In de rivier zitten spelende kinderen. Wasgoed ligt te drogen op een eilandje. Aan de overkant is een eetstalletje voor truckers, Andriano koopt er suikerriet. Het werk aan de brug verloopt op zijn Afrikaans.
We zetten onze weg verder en net zoals in de voormiddag worden we nagewuifd door talrijke kindjes.
Om 15u30 komen we toe in hotel Nashera, een modern businesshotel met alle faciliteiten. Zoals vaak gebruikelijk in Afrika is ons hotel het toneel van een huwelijksfeest wat de drukte verklaard. Dit vindt plaats is een aparte ruimte, maar dat maakt het voor de keuken wel druk. De meesten onder ons gaan voor het buffet a 20.000 shilling en bier 5.000 shilling.
De betaling verloopt chaotisch. Om 23u00 gaan we slapen.
Zondag 26 januari
Op om 6u00, ontbijten om 6u45..
Het ontbijt is vrij pover voor zo'n groot hotel. Om 8u40 vertrekken we naar de hooglanden via Iringa. Al vlug maken we een eerste stop voor het opblazen van de banden. De normale lunchplaats bij gehandicapten in Iringa blijkt gesloten. Blijken Christenen te zijn die 's zondags naar de kerk gaan. Andriano zoekt een alternatief uit. We vinden een zaak waar we kaassandwiches a 6.500 shilling en burgers a 8500 kunnen eten. De koffie kost er 2.000 shilling. Na een uurtje rijden we verder, na 60 km asfalt draaien we rechts een slijkweg in, met afwisselend goede en slechte stukken. Een sanitaire en rookstop wordt aan een plaatselijke moderne kerk gehouden. We rijden door houtplantages en later theeplantages. Andriano deelt onderweg nog foto's uit aan de lokalen, genomen door toeristen tijdens een vorige reis.
Om 18u15 na een laatste stuk door de theeplantages in de regen komen we aan in de Fox farm. We logeren er in houten bungalows die eerder Zwitsers of Oostenrijks aandoen dan Afrikaans.
Francis en Sylvia dragen zorg voor de bagage. Na een douche met warm gestookt water ga ik naar de bar. Francis pookt het haardvuur wat aan en terwijl ik in een van de vele boeken blader maak ik kennis met Rudy een duitser die in Finland woont maar nu als vrijwilliger kinderars in Tanzania is. We maken ook kennis met onze gastheer Jeff en gastvrouw Vicky Fox (stichtster van o.a. de Ruaha river lodge).
Na het lekkere diner in buffetvorm blijven we nog wat keuvelen.
Maandag 27 januari
Om 7u00 opgestaan. Het zit er zonnig uit. Om 7u30 een lekker ontbijt. In de bloemende struiken aan mijn huisje zit een sugarbird en bij Jan en Truus zitten een aantal Mouse-birds in een dorre boom.
Jeff neemt Jan en mij mee naar de boerderij waar een nest van de zeldzame Blue swallow is. Na wat wachten komt het vrouwtje op het nest zitten.
De vrouwen, behalve Truus gaan paardrijden. Jeff neemt Eddy, Jan Truus en mij mee in de auto naar de viskwekerij. Het gaat om regenboogforel die wordt uitgezet in de vijvers voor sportvissen. Een deel van de vis wordt gerookt en deze wordt evenals de verse en diepgevroren vis, verbruikt in hotels en verschillende lodges. Ondertussen komen ook de amazones aan bij de viskwekerij. Iedereen gaat voor een wandeling langs een meertje. Op het eerste meertje zien we verschillende koppels geelsnaveleenden. Verder zien we nog aalscholvers, waterhoentjes en verder op de weg langs de viskwekerij een koppel knobbelwaterhoenen. Ook zien we een paradijsvliegenvanger in de vlucht en vangen we schichten van luidruchtige doch schuwe turako's op alsmede een reuze ijsvogel.
In de namiddag blijft iedereen omwille van het dreigende onweer in de lodge. Het regent uiteindelijk niet en om 17u00 maak ik een wandeling in de mooi aangelegde tuin, waar ik een paradijsvliegenvanger kan kieken. Ook verschillede sugarbirds laten zich vastleggen.
Om 20u00 krijgen we een lekker diner tomatensoep, varkensgebraad, gebakken aardappelen, prei, tomaat, wortelen en appelmoes. Als dessert is er roomijs. Ik betaal mijn (drank)rekening: 16.500 shilling en ga slapen.
Dinsdag 28 januari
Opstaan om 7u00 en ontbijten om 7u30.. Jan verjaart vandaag Ingeborgh heeft bloemetjes voor hem geplukt. Sylvia versiert er zijn plekje aan tafel mee.
We nemen afscheid van Sylvia , Francis, Vicky en Jeff. We nemen eerst dezelfde weg terug doorheen de theeeplantages, waarin deze keer heel wat bedrijvigheid heerst. Er wordt geoogst met de schaar en een blik daaronder. Maar er wordt ook nog met de hand geplukt. We maken een plas- en rookstop aan dezelfde kerk als zondag. Voor we Iringa bereiken draaien we een gravelweg in. We passeren vele dorpjes, dikwijls met hun maisveldje. Witte maispap is hier het basisvoedsel. Op vele huizen zijn blauwe kruisen geschilderd, wat een teken is dat ze in bouwovertreding zijn. (tekort tegen de openbare weg).
We kregen een uitgebreide en lekkere lunchbox mee die wegens de regen in een stalletje langs de weg wordt gedegusteerd. Onderweg zien we nog een blauwe Agame en een kameleon. Om 15u45 arriveren we aan de Hiltop lodge, zoals de naam doet vermoeden gelegen op een heuvel. Hier heb je een prachtig zicht op de onmiddellijke omgeving van het Ruaha wildpark.
Om 17u30 bezoeken we onder begeleiding van Andriano een Masaidorpje in de omgeving. Het bezoek is best interessant, alleen de vele vliegen die met koeien gepaard gaan zijn een beetje vervelend. Er zijn alleen vrouwen en kinderen in de nederzetting. De mannen zijn weg met de volwassen runderen. We krijgen wat uitleg over hun manier van leven. Ze zingen en dansen voor ons en bieden kettingen en andere zaken van kraaltjes te koop aan. Ze zijn evenwel niet opdringerig. We maken ook de terugkomst van de mannen met de runderen nog mee. Deze worden bestormd door de kalfjes die deze tijd worden gezoogd.
Dan nemen we afscheid van het dorp. Onderweg zien we nog 2 jakhalzen.
Om 19u30 dineren we. Preisoep, rijst, zoete spaghetti, combinatie wortel rode biet,groene boontjes,varkensstoofvlees en pannenkoeken. Na het diner drinken we op het barterras nog een biertje. Daar zorgen enorme onhandig vliegende mestkevers, aangetrokken door het licht, voor de nodige attractie.
Woensdag 29 januari
Na het ontbijt vertrekken we naar Ruaha. Tijdens de 15 kilometer tot aan de ingang zien we o.a. olifanten. In het park zullen er nog meer dan 100 volgen. Ook vandaag zit ik voorin. We krijgen o.a. koedoes, zebra's, giraffen en 4 leeuwen vlak voor de lunch. Van deze laatsten is het mannetje nauwelijks herkenbaar, gezien zijn weinige manen. Ook dik-diks laten zich gewillig fotograferen. Vogels zijn ook talrijk aanwezig: rollers, bee-eaters (o.a. blue-cheeked), weavers, go away birds, bustards en verschillende roofvogels. Om 18u00 arriveren we in het Ruaha river camp. Van de receptie rijden we naar de omgeving van onze bungalows. Deze liggen allen naast elkaar langs de rivier. Het verst van het enige restaurant dat in dit seizoen open is, ligt de lodge van Ingeborgh, dan deze van mij, vervolgens deze van Janen Truus en tenslotte deze van Kristel met daarnaast die van Ed en Caroline. Op het kaartje dat we meekregen van de receptie staat een code voor het cijferslot. Mijn deur was evenwel open. De kamer (nr5 voor mij) is reuzegroot en heeft een groot terras met een prachtig uitzicht over de rivier Wanneer het duister is mogen we niet zonder de begeleiding van een Masai op pad.We worden dan ook opgehaald voor het diner en erna teruggebracht. Het gevaar komt vooral van de hippo's die 's nachts gaan grazen.
Om 20u00 dineren we de soep en het dessert worden geserveerd aan tafel, de hoofdschotel is in buffetvorm. Het aanbod is overvloedig qua hoeveelheid en naar mijn smaak lekker. In de zaal is het luidruchtig. 30 mensen samen zijn we al een tijd niet meer gewoon.
Er wordt voor 's anderendaags afgesproken om vroeg op safari te vertrekken met een packed breakfeast, tot ongeveer 11u00 rond te rijden. Dan een rustpauze en lunch in te lassen en omstreeks 16u00 opnieuw te vertrekken.
Donderdag 30 januari
Op om 5u30, klaarmaken in het donker. Eenmaal op pad zien we niet zo bijster veel, een jakhals die speelt met een muis, waarna verschillende vogels, koedoes, giraffen, olifanten en hun naaste verwant de klipdas. Ontbijten doen we in of dichtbij de auto. Nadien zien we o.a ooievaars, een koppel zandhoenders en als kers op de taart 3 wilde honden.
Eenmaal in het kamp genieten we van een lekkere warme lunch. Nadien rust ik wat uit op mijn terras met zicht op de rivier, waar een krokodil en een hamerkop de show stelen.
Om 15u45 vertrekken we terug op safari. De kort bij de lodge gesignaleerde leeuwen hebben blijkbaar hun stekje verlaten en dan beproeven we ons geluk langs de rivier. Daar zien we waterbokken, een jonge maraboe, zwarte ooievaars en vele olifanten. Ook vechtende nijlpaarden (met het geluid van een gekeelde buffel) krijgen we te zien.
Om 19u30 zijn we terug in het kamp. Om 20u00 komt de Masai ons ophalen voor het diner. Ik betaal ook mijn rekening 16.000 shilling voor 4 biertjes.
Vrijdag 31 januari
Omdat Andriano gevraagd had om tijdig klaar te zijn om het nationaal park zonder extra betaling te kunnen verlaten zijn we allen ruim voor 7u00 aan de ontbijttafel Om 6u50 is er nog geen koffie, deze komt pas om 7u15 en dan nog enkel na aandringen van ED. De eieren worden een na een in een klein pannetje gebakken. Ook de in de pan gebakken toast gaat traag. Er is bediening aan tafel met uitzondering van wat verborgen yoghurt en muesli. Het wordt daardoor toch 8u00 eer we kunnen vertrekken. Wanneer we bijna het park uitzijn zien we twee leeuwinnen met twee welpen. De welpen trekken zich samen met hun vermoedelijke moeder snel terug in het struikgewas. De andere Matoke-jeep met een Nederlands echtpaar hebben ze voor ons langer kunnen zien.
De rit duurt lang met tussenstop in Iringa bij het restaurant waar we vorige zondag zouden geluncht hebben. De meesten drinken een koffie en enkelen kopen souvenirs.
Dan gaan we naar een bank voor geld te wisselen. Andriano moet dit voor zijn rekening nemen omdat aan buitenlanders geen relatief kleine bedragen worden gewisseld. Nadien worden nog sigaretten in een warenhuis aangekocht en gaat de tocht verder.
Op de verkeersas van Zambia naar Dar Es Salaam is het vrij druk. Veel vrachtverkeer en vele bussen van Chinese makelij volgestouwd met passagiers. Deze laatsten rijden als gekken en razen ons voorbij. De vele wrakken naast de weg zijn stille getuigen van dit roekeloos rijgedrag.
Onderweg stoppen we nog voor onze packed lunch, we maken een groepsfoto met de kerstboom middenin. Om 16u45 komen we aan in de Udzungwa Falls lodge. We maken er kennis met Jan: een land- en zelfs streekgenoot want afkomstig uit Brussegem en de architect van de lodge.
Het hotel is groot modern en confortabel. Het eten is lekker en overvloedig. 's Anderendaags opteren enkel Kristel, Ed en Caroline voor de 6 uur durende wandeling naar de waterval. Truus wil rusten. Jan, Ingeborgh en ik spreken af om een kortere wandeling in het Nationaal Park te doen onder begeleiding van een lokale ranger.
Zaterdag 01 februari
Om 9u00 ga ik samen met Jan en Ingeborgh op stap. We betaalden 10 US $ pp voor de ranger. We krijgen een stok mee die van pas zal komen. Eerst steil naar beneden, tot over het riviertje en nadien almaar klimmen. Het is warm en vochtig. Onze ranger neemt mijn camera voor zijn rekening. Deze is zwaar en er valt weinig te fotograferen. Enkel een spin en enkele Blue Monkeys laten zich vastleggen We horen vele vogelgeluiden en zien een rode duiker in de vlucht.
Om 11u45 zijn we terug. Ik zweet als een rund en drink onmiddellijk een fles van 1,5 liter water uit en ga dan douchen.
Voor het diner ga ik naar de bar en hoor ik het wedervaren van de (zware) wandeling van Kristel, Ed en Caroline.
Ook deze keer genieten we van het diner, betalen onze rekening met het in Afrika vaak nodige geduld en gaan slapen.
Zondag 02 februari
Op tijd uit bed (6u00), de ophaling van de bagage verloopt zeer vlot. Ook het ontbijt wordt geserveerd zoals het hoort. Voor de vlotte en vriendelijke service. Een groot gedeelte van de weg is deja vu, zo passeren we opnieuw het Mikumi nationaal park. Onderweg houden we nog een vroege lunchstop in de tuin van een hotel. Jan en ik fotograferen er manakins en cordon bleus. Na het betalen van de drank willen ze ook nog een vergoeding voor gebruik van de infrastructuur. Andriano regelt dit daar ze vooraf niets hebben opgemerkt en dit de eerste keer is dat ze er gewag van maken.
Omstreeks 16u00 arriveren we in de Traveller lodge te Bagamoyo. Onze bungalows liggen de laatste in de rij langsheen het strand. Enkel een omheinde tuin scheid ons van het strand. De kamerverdeling verloopt een beetje chaotisch maar alles komt goed. Er is geen drinkwater op de kamer. Ed regelt dit na lang aandringen. Later blijkt dat we de betrokken flessen toch moeten betalen. De kamers zijn groot en voorzien van airco. Ed en ik regelen ook de bestelling van het diner. Dit verloopt dan ook vrij vlot ondanks de drukke bezetting in het restaurant. De porties zijn groot en best lekker.
Maandag 03 februari
Om 9u00 worden we opgewacht door Mike voor een stadswandeling. We bezoeken o.m. 2 schooltjes eerst een moslimschooltje en later een privaat schooltje. In dit laatste: Jimmy'ss school spenderen we wat meer tijd. We doen ook een individuele donatie. Nadien volgen de markt, waar een verkoper spontaan begint te dansen, na zijn sigarettenverkoop aan Kristel en Caroline.We passeren ook nog een enorme berg mango's en enkele historische gebouwen of hun restanten. Bagamoyo was de hoofdstad in de tijd dat Tanzania een Duitse kolonie was.
Uiteindelijk komen we op de artisanale markt.
Dan gaat de wandeling verder naar de kust. We slenteren langs het douane-gebouw, en de vismarkt waar een handelaar zijn kostbaarste visserijproducten bewaart op ijs in op slot zijnde vrieskisten. Deze maakt hij met de nodige trots open. We kunnen een blik werpen op een queen- en een kingfish, alsmede op een aantal red snappers. Ook een langoest en een krab worden gepresenteerd.
Op de markt worden kleine en grotere vissen in open pannen boven houtvuurtjes gebakken. Nadien krijgen we nog uitleg over de kunstig bewerkte deuren. Een vismotief staat voor Arabisch terwijl een ananas een Indisch symbool is.
Dineren doen we in een eenvoudig lokaal restaurantje, maar de sfeer en het eten bevalt ons te zeerste. We maken al een voorlopige afspraak voor vanavond en dan gaan we door de loden hitte naar ons hotel, waar we de namiddag al luierend doorbrengen.
We dineren er in de tuin van het restaurantje van deze middag. Het wordt een gezellige geslaagde avond met de nodige plichtplegingen. Het eten is lekker en Andriano is aangenaam verrast en blij als hij van de lokale keuken kan genieten. Hij is ook een beetje ontroerd en vraagt ons om promotie te maken voor zijn land en meer bepaald voor het zuiden. Iets wat we allen beloven te doen.
Dinsdag 04 februari
Zoals afgesproken vertrekken we tijdig uit Bagamoyo. We rijden naar het Slipway hotel maar kunnen er geen dagkamer krijgen en mogen er geen gebruik maken van het zwembad. Na oeverloos gediscuteer stappen we terug in de wagen en beproeven we ons geluk bij het belendende Best Western hotel. Hier worden we met open armen ontvangen. We kunnen er genieten van een lekkere gezamelijke lunch. We nemen afscheid van Caroline,Ed en Ingeborgh en rijden tijdig naar de luchthaven.
Het verkeer valt mee en we komen (te) vroeg aan bij de luchthaven. Na nog een sigaret en afscheid van Andriano, kunnen we vrijwel onmiddellijk inchecken. Bij de pascontrole worden Jan en Truus gescheiden van mij en Kristel. We zullen ze pas op het vliegtuig terug zien. Kristel en ik kunnen nog wat shoppen en een biertje drinken terwijl Jan en Truus in een met plexiglas afgesloten gedeelte van de vertrekterminal moeten wachten.
De vlucht via Zanzibar verloopt vlot. In Nairobi moeten we een nieuwe boardingpass versieren wat ook vlot geschied en dan is het 3 uur wachten. Helaas voor Kristel zonder sigaret. Op het vliegtuig naar Brussel kunnen we niet naast mekaar zitten. Maar we kunnen beiden een plaats langs het gangpad bemachtigen. Ik op de eerste rij achter de businessklas, dus geen last van achteruitklappende rugleuning. Mijn buurmeisje slaapt de hele tijd en dat kan ik ook voor het grootste gedeelte. Ook Kristel heeft op dit vlak geluk met de lege plaatsen naast haar. We landen vroeger dan voorzien op Zaventem en onze valiezen komen als eerste op de band. Zo kwam er een einde aan deze prachtige vakantie, waarvan honderden foto's getuige zijn.
