Reisverslag Ethiopië, Afrika

Reisverslag Noord-Ethiopië

Een reis langs de historische hoogtepunten

Hoogtepunten: Gondar, Simien Mountains, Aksum, Agame Mountains, Gheralta Mountains, Lalibela

Eind mei vertrekken we naar Addis Abeba, aan de vooravond van het regenseizoen. Overal in het land zien we de boeren het land bewerken met 2 logge ossen en een ouderwetse houten ploeg. Bij de eerste regenval wordt er gezaaid. De Ethiopiërs hopen op een goed jaar, want veel boeren zijn afhankelijk van hun oogst.

Na een nachtvlucht vanuit Brussel drinken we in Addis èchte Ethiopische koffie, eten we onze eerste lamb tibs met injera , bezoeken we de Trinity kerk op zondagochtend en nemen we een kijkje bij Lucy.

– Geschreven door een Matoke reiziger

Gondar

De volgende ochtend volgt een vroege vlucht naar Gondar waar we worden opgehaald door onze ervaren chauffeur Bezabeh, een lieve, gezellige en kundige man. In Gondar bezoeken we met gids Mustafa de kastelen van de oude koningen. Even wanen we ons niet in Afrika, want de paleizen zouden wat ons betreft ook in Europa hebben kunnen staan. Grappig is om op de details te letten: sommige kastelen hebben Joodse sterren, Christelijke kruizen èn Indische decoratie-ramen. Op het terrein staan ook nog een aantal kooien waarin leeuwen werden gehouden. In de middag bezoeken we nog het bad van koning Fasilides en de prachtige kerk Debre Birhan Selassie. Het plafond van de kerk is beschilderd met tientallen engeltjes, maar dan Habesha-style!

De hooglanden van Ethiopië

Simien Gebergte

Na Gondar rijden we naar de hooglanden van Ethiopië en één van de hoogtepunten van onze reis: de Simien Mountains. Het is duidelijk koeler en de ochtendmist maakt de omgeving bijzonder mysterieus. We verblijven in Simien Lodge, de hoogste lodge van Afrika op 3260m boven zeeniveau. ’s Avonds wordt er een haardvuur aangemaakt, waar het heerlijk toeven is met een glas rode wijn (made in Ethiopia). Victor is jarig en het personeel heeft enorm haar best gedaan om daar cachet aan te geven, chapeau! Bij onze eerste verkenningswandeling genieten we van de indrukwekkende natuur met steile kliffen en bijzondere planten. Na een uur zien we onze eerste gelada bavianen! Wow, wat is het gaaf om zo dichtbij de dieren te komen. Onverstoord grazen zij verder. De geluiden die ze maken lijken net op mensentaal. André van Duin zou zijn hart ophalen, dit zijn wel heel veel Animal Crackers! En wat hebben de mannetjes mooie blonde manen! Op dag 2 zien we nog meer magnifieke landschappen en gaan we op zoek naar de walia ibex, maar het zijn opnieuw de gelada’s die voor ons de show stelen.

Foto's in Simien Mountains

Op zoek naar meer historie

Aksum

In Aksum duiken we verder de historie van het land in. We hebben onszelf al ingelezen over de geschiedenis, des te interessanter is het om die dan tot leven te zien komen bij de aanblik van de imposante stèles, het bijbehorende museum die de transitie toont naar het christendom en de tombes. Ook wij hebben de originele Ark of the Covenant niet gezien 😉

Changing plans

We passen in overleg met Bezabeh en de tour agency het reisschema ad hoc aan. We willen graag het klooster van Debre Damo bezoeken. Hoe gaaf is het om alleen een klooster in te kunnen door 15meter te touwklimmen? Het is alleen toegankelijk voor mannen, maar eerlijk gezegd vind ik dat niet zo erg als ik de muur voor me op zie doemen. Victor is echter na 2 keer knipperen met de ogen al boven, terwijl ik me samen met Bezabeh zit te verbazen over de oude priesters die ogenschijnlijk zonder enige moeite ook omhoog klimmen. Geweldig! Veilig komt Victor weer naar beneden en kunnen we starten aan onze trekking in de Agame Mountains.

Agame Mountains

De hike in de Agame Mountains vanuit Adigrat is vaak steil en warm, maar heel goed te doen. In de bergen worden we ondergedompeld in het lokale leven. We slapen in basic, maar comfortabele community-lodges. De vrouwen en mannen uit het dorp komen beurtelings naar de lodge om te koken, schoon te maken en om de pakezels te drijven. Het is duidelijk dat de dorpelingen in dit gebied weinig toeristen zien. Vooral de kinderen zijn schattig en roepen en zwaaien overal ‘Farenji’! In het klein gemeenschapshuis is er een viering gaande voor een priester. Er wordt gegeten, T’ella gedronken (barley beer) en uitbundig gedanst en gezongen. Jeetje, waar zijn we beland? Fantastisch!

Wandelen, wandelen en nog eens wandelen

Gheralta Escarpment

Bijkomen van de trekking doen we niet echt. We wandelen naar de hooggelegen kerken van Maryam en Daniel Korkor, uitgehouwen in de rode rotsen van het Gheralta Escarpment. Dit is een schitterende hike met vergezichten die doen denken dat je in Zion National Park in de Verenigde Staten zou zijn. Maar, dit is Afrika! Bovenaan de berg doet een oude monnik met plastic waterschoentjes de deur van de kerk open en sukkelt op een bankje vervolgens weer in slaap. Een nog intensievere klim is naar de kerk van Abune Yemata Guh. Na driekwartier in de hete zon een trap omhoog te hebben gelopen, sta je opeens voor een steile wand van zeker 6-7 meter hoog. Dit is de plek om je schoenen uit te trekken, je bent hier al op heilige grond van de kerk! Op blote voeten moet je, ongezekerd, de muur beklimmen. De uitkepingen in de rotsmuur zijn nauw, gemaakt voor de pezige Ethiopiërs, maar met aanwijzingen van lokale mannen klauteren we omhoog. Met een bonzend hart en zweetdruppels over het gehele lichaam wachten we boven in een kleine grot op de priester. Die was nog beneden in het dorp! Langs een smalle richel is daar dan eindelijk de deur van de kerk. En wat het is het de moeite en de angst waard! Eeuwenoude en nog altijd kleurrijke muurschilderingen verfraaien het interieur van de kerk. Via dezelfde weg (dus langs die muur!) gaan we weer naar beneden. We made it! Tijdens de autorit naar Mekele kunnen we even bijkomen van alle indrukken.

De dag erop staat er een lange rit van zo’n 9 à 10 uur naar Lalibela op het programma. De rit is allesbehalve saai. De landschappen veranderen, overal wordt er op het land gewerkt en we stoppen geregeld. Niet alleen voor de loslopende dieren op de weg (schapen, koeien, geiten, ezels, kamelen, en ga zo maar door), maar ook voor een kopje koffie of wat te eten. In een klein dorpje kent Bezabeh de eigenaren van een tej-café met een schaduwrijk terras onder de druivenbladeren. We treffen het, want het is marktdag en het hele dorp lijkt in dit café te zitten. Tej, honingwijn, is heerlijk verfrissend en zoet en wordt gedronken in een traditionele fles.

Het hoogtepunt van de reis

Lalibela

De laatste stop van onze reis en tegelijkertijd een ander hoogtepunt is Lalibela. Het Maribela hotel wordt gerund door een ploeg jonge Ethiopiërs die alles uit de kast trekken voor een prettig verblijf. De eerste dag is onze kamer bezaaid met rozenblaadjes. Het hemelbed slaapt heerlijk en het balkon van onze kamer kijkt uit op een vallei waar roofvogels rondcirkelen. We voelen ons de koning te rijk.

’s Avonds is er traditionele muziek en dans voor speciale gasten, vermoedelijk politici. Alhoewel de Ethiopiërs zelf niet onder de indruk lijken te zijn van muziek en dans, hebben wij samen met 4 andere Nederlanders die daar toevallig zijn, een heel vermakelijke avond waarbij onze eigen schouders ook los gedanst moesten worden!
Overdag gaan we naar de rots-uitgehouwen kerken van Lalibela. Wederom treffen we het doordat er nog een mis bezig is in de ochtend. Het grote Lalibela-kruis wordt door een priester gelegd op mannen, vrouwen en kinderen met lichamelijke klachten. Dit brengt heel wat teweeg bij de gelovigen, die luid schreeuwend en kronkelend op de grond de kruis-oplegging ondergaan. De gids neemt ons mee door kleine nisjes en gangetjes met prachtige verhalen. De iconische Bet Giorgis is fenomenaal om met eigen ogen te zien.

Na Lalibela vliegen we terug naar Addis, waar we na een paar uurtjes verder doorvliegen. Terug naar huis. Wat een reis in Ethiopië! Dit is een Afrikaans land met zo’n rijke historie, zo veel verschillende landschappen en vooral ook met een bevolking die zo ontzettend vriendelijk is! De begeleiding verliep vlekkeloos. De gidsen deelden een schat aan informatie en waren zelf ook nieuwsgierig naar andere culturen. Zo hebben we steeds hele leuke gesprekken gehad. We leerden zelfs een woordje Amhaars! Bedankt Matoke!

Alle foto's van deze reis door Ethiopië